CD

Eindelijk is hier dan Invisible Circles, de echte opvolger van Decipher (2001) van After Forever (AF), een van de beste gothicmetalgroepen van Nederland. In een krap uur muziek verdeeld over twaalf nummers neemt AF ons mee in de wereld van bombastische, maar zeer klassiek georiënteerde gothicmetal.

Een nieuw label, een nieuwe producer (Gordon Groothedde), een echt koor en orkest zijn de pijlers, waarop het nieuwe album van After Forever is gebouwd. Een belangrijke rol is ook weggelegd voor Joost van den Broek, die zowel meeschreef aan de composities als tekende voor de muziek van het orkest. Floor Jansen gebruikt haar frêle zangstem dan weer hard, soms popachtig en als sopraan.

Tempula, het tweede album van de Amerikaan Bryan Tewell Jones onder de naam Aetopus betekent een ruim uur muziek geschoeid op de muzikale stijl van musici als Vangelis, Kitaro en Ray Lynch. Van origine speelde Jones basgitaar in bands die hardrock, funk of bluesmuziek maakten, totdat hij etnische percussie en toetsenborden in zijn armen sloot en in de ban raakte van soundtracks.

Een bespreking van de eerste drie albums van het Amerikaanse gezelschap Aesma Daeva is mij dunkt wel terecht, want de band maakt aparte muziek die weliswaar in het gothicrock en -metalgenre valt, maar toch opvalt door originaliteit en het lef om buiten de geijkte muzikale paden te treden. Het eerste album, Here Lies One Whose Name Was Written In Water (1999), is duidelijk een zoektocht naar de wijze waarop de klassieke wortels van gitarist-componist

Dawn Of The New Athens, de vierde schijf van het Amerikaanse gezelschap Aesma Daeva, onder leiding van de klassiek geschoolde gitarist John Prassas, ligt in mijn cd-speler vanwege het feit dat ik op het spoor van deze band kwam toen ik zangeres Lori Lewis van de band mocht bewonderen, omdat zij begin 2007 de sopraanstem verzorgde bij Therion tijdens concerten in Tilburg en Groningen.

De Fransman Miguel Samiez is de man die onder de naam Aeryal verantwoordelijk is voor de leuke, eigentijdse elektronische muziek (EM) op Tenganan. Normaliter houdt deze autodidact zich bezig met het componeren van muziek voor videospelletjes. De inspiratiebron voor deze muziek kreeg hij van een reis die hij maakte naar Bali.

Het Noorse gezelschap Adventure uit Trondheim en omstreken bestaat in diverse bezettingen al bijna twintig jaar. Kernleden van de band zijn Terje Flessen (gitaar) en Odd-Roar Bakken (toetsen). Hun bedoeling was een dijk van een progplaat te maken in de stijl van hun helden uit de jaren zeventig. Dat beide heren afkomstig zijn uit een muzikale hoek die meer op de hardrock van de jaren zeventig is geënt, blijkt echter bij beluistering van het bijna 73 minuten durende spektakel op Beacon Of Light.

Goed nieuws voor fans van Gentle Giant (GG)! Bij gebrek aan nieuw werk deze proggiganten is er nu een goed Amerikaans alternatief in de vorm van Advent. De inspiratiebronnen die de heren zelf noemen zijn naast GG, Procol Harum, renaissancemuziek, filmsoundtracks en kerkmuziek. De band bestaat uit de broers Henry en Mark Ptak (beide (keyboards en zang), Alan Benjamin (gitaar, stick, glockenspiel, fluit, viool) en Drew Siciliano (drums).

Alan Benjamin (onder meer gitaar,bas en viool) en Henry Ptak (toetsen, zang) begonnen eind jaren tachtig met muziek maken. Hun voorliefde voor Procol Harum en vooral Gentle Giant maakte uiteindelijk dat de twee met Henry’s broer Mark Ptak (toetsen, zang) als Advent tot dit gelijknamige album (1997) kwamen. Bovendien leverden de heren heel wat bijdragen aan een aantal tribute-cd’s. De cd Cantus Firmus (2006) gaf ik een moddervette krent in iO Pages nr.

De in Japan woonachtige gitarist Marty Friedmant (ex-Megadeth) heeft zijn Mekka gevonden. In Japan heeft hij tv-shows, wordt hij veel gevraagd als gast(muzikant) en is hij een bijzonder populaire gitaargod. Friedman schijnt ook niet onverdienstelijk te schrijven en te acteren dus over zijn toekomst en zijn al dertigjarige carrière hoeven wij ons geen zorgen te maken.