CD

Maar liefst zestien jaar lag Everon stil en runden drummer Christian ‘Moschus’ Moos en Oliver Philipps samen hun SpaceLab Studio. Ze waren aldus anderszins met muziek bezig. Met name door de contacten tussen Philipps en Mascot-baas Ed van Zijl, heeft Everon een nieuw album opgenomen. Phillips blokte een periode van enkele maanden aan het begin van 2024 en pende maar liefst twaalf songs, waardoor Shells meer dan zeventig minuten klokt.

De wat vreemde vogels van Astral Bazaar komen uit Finland en ze maken muziek die niet zo gemakkelijk in een hokje is te plaatsen. Met zes tracks en een totale speelduur van zo’n 38 minuten zal dit album in elk geval niet de boeken ingaan als een indrukwekkende ‘langspeler’. Muzikaal gezien, hoor je soms de oude Ozric Tentacles, dan weer neigt de muziek naar Crosby, Stills, Nash & Young. De bijdragen van de saxofoon zorgen weliswaar voor wat afwisseling, maar die bijdragen passen naar mijn smaak niet bij de muziek.

Het is vandaag de dag niet meer zo gemakkelijk om met interessante muziek te komen of met een uitdagende titel voor een album. Met dat laatste is multi-instrumentalist en zanger Peter Lawson echter wel geslaagd! De macabere en tegelijk intrigerende titel heeft te maken met de duistere praktijken uit de zeventiende eeuw, waarin Matthew Hopkins en zijn kompaan John Stearne Engeland doorkruisten om zogenaamde heksen op te sporen die dan vervolgens door hun toedoen werden veroordeeld en opgehangen.

Mindscapes is het vierde studioalbum van The Windmill, een sextet uit Noorwegen dat al sinds 2001 bestaat. Geen bijster productieve band dus. Met als grootste inspiratiebron de muziek van Camel weten de kenners ongeveer in welke richting de muziek gaat. De bezetting is in de loop der jaren wel wat gewijzigd met name door verschillende drummers, maar ook medeoprichter gitarist Bent Jensen stapte in 2010 op. Hij werd vervangen door Stig André Clason.

De Zwitserse band Flame Dream was actief tussen 1977 en 1986 en was muzikaal zwaar beïnvloed door Genesis. In die periode nam de band vijf uitstekende symfoalbums op en nog een zesde met een duidelijk minder progressief karakter. Tot mijn niet geringe verbazing werd geen van deze albums besproken in iO Pages en op deze website slechts één! Evenals schrijver dezes, die enkele malen Esoteric Recordings aanschreef om de albums van Flame Dream opnieuw op cd uit te brengen, zijn er kennelijk meer fans geweest met soortgelijke verzoeken.

Frank Badenhop is al sinds 2012 de motor achter het project FB1964. Sinds Fearless Vampire Killers, zijn eerste album uit 2012, zijn er maar liefst zes albums verschenen en nu presenteert hij zijn achtste album Seven Deadly Sins. De revenuen van dat album worden, zoals te doen gebruikelijk, gedoneerd aan regenwald.org een organisatie die vecht voor het behoud van de regenwouden in onder meer Argentinië. Naast de ‘basisband’ nodigt Badenhop steevast sologitaristen en vocalisten uit om hun medewerking te verlenen.

De Oostenrijkse band Visions Of Atlantis brengt na vele bezettingswisselingen, met alleen oerlid en drummer Thomas Caser nog aan boord, Pirates II uit, het negende studioalbum in het bijna 25-jarig bestaan. Qua stijl is de muziek van de band vergelijkbaar met die van bands als Amberian Dawn, Delain of de landgenoten van Edenbridge.

Het centrale duo in het Poolse gezelschap Wave zijn Marcin Wrona (zang, gitaar) en multi-instrumentalist Artur Ramiączek. Music For The Night Drivers biedt een vrij relaxt mengelmoesje van ‘late nite jazz’, elektronische ambient muziek, zoete popmuziek en hier en daar een enkel progressief elementje. De negen nummers zijn goed voor zo’n 53 minuten muziek die heerlijk rustig weg kabbelt.

Soms zijn er prettige verrassingen in het leven van een oude prog-liefhebber. Zo was de aankondiging dat Focus met een nieuw album zou komen voor mij een bijzonder aangename. De oudgedienden Thijs van Leer en Pierre van der Linden hebben inmiddels ruim 55 jaar op de teller.

Nightwish, de van origine Finse pioniers in de gothic en female fronted metal met ‘onze’ Floor Jansen als zangeres, brengt na bijna dertig jaar Yesterwynde uit, het tiende studioalbum. Vreemd genoeg wordt het album op korte termijn niet gevolgd door een tournee. Na de zeer uitgebreide wereldtournee en vervolgens de opnamen van het nieuwe album, heeft men besloten voorlopig een rustpauze in te lassen.