PAUL & JACK DAVIS

Vienna Circle is een project van de gebroeders Paul Davis (PD) en Jack Davis (JD). De jongens groeiden op in Wiltshire (UK) en brachten in 2008 in eigen beheer hun debuut White Clouds uit. Met de opvolger Silhouette Moon lijkt het duo nog meer te bereiken. In een tijd van krimpende mogelijkheden toch zelf albums opnemen en uitbrengen lijkt een hachelijke onderneming. Voldoende reden om eens uit te vissen hoe en waarom deze broers toch deze weg bewandelen.

Hoe zijn jullie geïnteresseerd geraakt in muziek en wanneer zijn jullie zelf begonnen met spelen?

Paul Davis (PD): "Mijn vader had altijd muziek op staan, zowel in huis als in de auto, dus Jack en ik kregen de prog met de paplepel ingegoten! Ik kreeg mijn eerste gitaar toen ik veertien was en net een tribute band van T-Rex had zien spelen. Net als veel anderen gaf ik er in eerste instantie de brui aan toen ik merkte dat ik niet onmiddellijk kon spelen wat ik wilde. Een paar jaar later kregen we van school de kans om de oefenruimte te gebruiken tijdens de lunchpauzes en dat leidde tot het vormen van een band met nog twee andere jongens. Zodoende begon ik weer gitaar te spelen. In die periode waren we geobsedeerd door het album Metropolis Pt 2: Scenes From A Memory van Dream Theater. In die tijd ben ik ook piano leren spelen."

Zijn jullie vaak naar concerten geweest, toen en nu? Welke artiesten?

PD: "Ik ben geneigd om te zeggen dat we niet zo vaak gaan als we graag zouden willen, maar de laatste jaren zijn we verscheidene malen naar Dream Theater geweest, ook naar Roger Waters, Paul McCartney, Porcupine Tree, Transatlantic en Neal Morse, om enkele namen te noemen. We gaan ook naar Camel in oktober en daar kijken we heel erg naar uit."

Hebben jullie überhaupt enig onderricht gehad voor wat betreft het bespelen van instrumenten, muziektheorie of op het gebied van het produceren van een album?

PD: "We hebben allebei het vak ‘live performance’ gehad, waarin je ook de beginselen van muzieknoten en de technische kant van muziek wordt bijgebracht. Als je muzieklessen bedoelt, nee, in het geheel niet: we zijn allebei autodidacten."

Wanneer hebben jullie besloten om een album op te nemen en daarna een tweede album. Wat is de reden dat jullie dat met z’n tweeën hebben gedaan in plaats van met een band?

PD: "Jack en ik hebben tijdens onze schooltijd in verschillende bands gezeten. Jack speelde bas, ik gitaar dus toen die bandjes uit elkaar vielen, dachten we samen een band te kunnen beginnen. In eerste instantie was ons plan om een fulltime drummer en zanger te vinden van onze leeftijd. In die periode, we waren immers tieners, viel dat om de donder niet mee en onze wens om als band progressieve rockmuziek te gaan spelen bleek een illusie. We hebben wel een begin gemaakt met het schrijven van White Clouds en toen we voldoende muziek hadden voor een album hadden we nog steeds geen drummer en een zanger. Ik denk dat we van lieverlee gewend zijn geraakt aan het idee dat we alles met z’n tweetjes moesten doen en dat we eigenlijk helemaal geen andere bandleden meer wilden zoeken. Voor wat betreft het schrijven van muziek hadden we er ook geen behoefte meer aan. Hoewel we echt heel veel baat gehad hebben bij het werken met andere muzikanten tijdens het opnemen van het album, zagen we geen voordelen op het gebied van componeren, want de samenwerking tussen Jack en mij werkt uitstekend en zou waarschijnlijk verstoord raken als anderen er zich mee zouden gaan bemoeien."

Vanwaar de naam Vienna Circle? Is er enige relatie met Oostenrijk of Wenen in het bijzonder?

JD: "Nee hoor, we hebben geen Oostenrijkse achtergrond. Toen we bezig waren met schrijven voor White Clouds, kwamen we de naam Vienna Circle tegen. Toen het moment kwam dat we ons project een naam moesten geven waren we nogal besluiteloos. Vienna Circle stond op ons erg korte lijstje en leek ons beiden toch duidelijk aantrekkelijker dan de andere opties. Het leek op de een of andere manier goed te passen bij wat we aan het schrijven waren en we voelden ons er prettig bij om met die naam voor de dag te komen."

Jullie tweede album is nu net uit: hoe zijn de verkopen van White Clouds geweest?

JD: "Feitelijk beter dan dat we hadden verwacht. Ik denk dat het meest schokkende voor ons was hoe enorm verspreid we het album hebben verkocht. We beschouwen het als een voorrecht om luisteraars en fans over de hele wereld te hebben!"

Wat voor apparatuur en instrumenten hebben jullie in bezit?

PD: "Voor zowel White Clouds als Silhouette Moon heb ik een Paul Reed Smith Custom 22 elektrische gitaar, een Ibanez Custom elektrische gitaar, een Fender akoestische gitaar, Marshall EL84 20/20 Valve Power Amp met Marshall 1922 kabels, Boss effecten, een Roland GR-33 gitaar-synthesizer, Roland Keyboards en een Korg Piano gebruikt. Op Silhouette Moon heb ik voor het eerst een Fender Strat gebruikt voor enkele gitaarsolo’s. Ik moet toegeven dat ik hiervoor geen fan was van de Strat maar nu vind ik hem top! Jack gebruikt een Pedulla Rapture basgitaar, ook Boss effecten en een Korg Piano."

Met twee albums uit zou het aantrekkelijk kunnen zijn om te denken aan live optredens. Hebben jullie daarover nagedacht en hoe staan de zaken?

PD: "Live spelen is zeker een punt van discussie geweest en we zouden het geweldig vinden om te proberen een liveband te formeren en te gaan repeteren. We hebben allebei ervaring in het spelen in bands en dat missen we ook eigenlijk wel. Om met een beperkt budget muzikanten te vinden die met ons willen toeren zal echter niet gemakkelijk zijn. In elk geval zullen de kansen stijgen naarmate er meer belangstelling voor ons werk blijkt te komen."

Er bestaat nog steeds belangstelling voor progressieve rockmuziek, zeker in de UK en in Europa. Wanneer zijn jullie bewust zelf naar progrock gaan luisteren en welke albums hebben het meeste indruk op jullie gemaakt?

PD: "Ik was veertien toen ik de eerste keer bewust naar prog heb geluisterd en ik verslingerd raakte aan Pt 2: Scenes From A Memory van Dream Theater. Vanaf dat moment zou ik zeggen alle albums van Dream Theater van voor die tijd, de albums V en Snow van Spock’s Beard, Transatlantic en Liquid Tension Experiment vormden de basis voor onze liefde voor progrock."

Jullie muziek is erg melodieus en ik hoor veel invloeden, zoals The Beatles, Neal Morse, Spock's Beard, Anathema, Pink Floyd, Camel, Dire Straits, Barclay James Harvest, Steven Wilson, soms zelfs Jethro Tull, The Eagles en misschien nog wel meer. Hoe kijken jullie daar tegenaan?

PD: "Nou, dit zijn allemaal bands waar we naar luisteren of geluisterd hebben, dus ik kan me voorstellen dat onze muziek klinkt als een samensmelting van wat je net genoemd hebt. Uiteraard is het niet onze bedoeling om een liedje te schrijven ‘dat klinkt als’, maar je kunt misschien wel terughoren naar welke bands we geluisterd hebben. Ik denk dat dit voor de meeste bands geldt. Dat gezegd hebbende, denk ik dat we toch iets unieks hebben gemaakt met onze twee albums. Ik denk ook dat je je invloeden niet moet verloochenen en ik ben van oordeel dat een nieuw geluid tot stand komt door de combinatie van wat we zelf inbrengen met de invloeden van al hetgeen waarnaar we hebben geluisterd. Voor mezelf is het belangrijk dat een band het eigen geluid blijft ontwikkelen met elk volgend album, zodat het interessant blijft en zo voorkomt dat er sprake kan zijn van voorspelbaarheid."

Hoe componeren jullie: met zijn tweeën of ieder voor zich?

PD: "Over het algemeen ben ik degene die een lading met stukjes, arrangementen en melodietjes aanlevert en in de meeste gevallen maak ik in mijn eentje daar demo’s van, voordat ik Jack ernaar laat kijken. Zijn ideeën worden vervolgens geïncorporeerd en de muziek wordt dan verder uitgewerkt. Op White Clouds zijn de teksten zo’n beetje fiftyfifty verdeeld tussen Jack en mij, terwijl vrijwel alle teksten op Silhouette Moon geschreven zijn door Jack. Tijdens het componeren deden we beiden een beetje van alles, maar gedurende de voorbereidingen voor Silhouette Moon hebben we onze posities meer eenduidig bepaald. Ik ben verantwoordelijk voor zeg tachtig procent van de muziek, Jack voor ongeveer tachtig procent van de teksten. Dit lijkt de juiste werkverhouding voor ons te zijn."

Hoe lang hebben jullie er over gedaan om Silhouette Moon op te nemen?

JD: "We hebben alle drumpartijen, bas en gitaren opgenomen in de Monkey Puzzle House Studios. Mogelijk is deze studio vooral bekend geworden in het genre omdat Porcupine Tree daar delen van The Incident heeft opgenomen. We hebben daar vijf dagen en vier nachten gezeten. De zang en andere instrumenten als saxofoon, de klarinet en fluit namen we op in de universiteit van Huddersfield; daar waren ongeveer vier dagen mee gemoeid."

Wat is de rol van producer Tom Davenport, drummer Alex Micklewright en diverse andere gastmuzikanten geweest?

PD: "Wat zo leuk was met betrekking tot dit album was het werken met diversen uitstekende muzikanten ‘van buiten’. Ik schrijf de muziek voor fluit, klarinet en sax ofoon gewoonlijk op een keyboard maar het was ontzettend gaaf om Jess, Dave en Patch erbij te halen en ons die echte authentieke sound te verschaffen. We hadden Alex Micklewright als drummer op dit album en hij was ongelooflijk goed. Hij speelde het klaar om het hele album in acht uur tijd op te nemen! Een groot gedeelte van de opnames vond dit keer plaats in de  Monkey Puzzle House Studios, waar Rupert Matthews en Tom Peters de geluidstechnici waren. Dit was een grandioze ervaring voor ons omdat White Clouds voornamelijk vanuit huis was opgenomen. Tom Davenport was achter de schermen behulpzaam op velerlei fronten, zoals het vinden van een opnamefaciliteiten en gastmuzikanten om maar een paar zaken te noemen."

Is het echt zo dat jullie samen vrijwel alles in eigen beheer doen? Composities, het bespelen van de meeste instrumenten, het maken van arrangementen, het artwork, de verkoop, marketing en PR?

PD: "We proberen, waar mogelijk, inderdaad alles zelf te doen zodat we zoveel mogelijk zaken kunnen controleren en zo min mogelijk afhankelijk zijn van derden. Natuurlijk hebben we af en toe een klein beetje hulp nodig, maar hoewel we niet alles op het album zelf hebben gespeeld, zijn de partijen voor fluit, klarinet en sax ofoon en de orkestrale arrangementen wel door mij geschreven. De drumpartijen werden voor het grootste deel door ons geschreven tot op het niveau van een demo, maar Alex heeft natuurlijk zijn persoonlijke ‘touch’ aan de definitieve opnamen gegeven. Jack heeft geleerd hoe videomateriaal te editen, hetgeen erg nuttig bleek bij het maken van een promotionele trailer voor dit album en voor de dvd ‘the making of’. Eveneens van groot nut bij het ontwerpen van onze website is een webwinkel. Ook is nuttig gebleken dat ik zelf in staat ben om het artwork te produceren, want dat gaat namelijk veel verder dan alleen het voorkantje van het album. We hadden voor Silhouette Moon niet alleen artwork voor de cover nodig, maar ook voor de dvd en de website. In de toekomst zullen we het ongetwijfeld ook kunnen gebruiken voor T-shirts, vinyl, tourposters, etc. De lijst wordt gaandeweg langer maar omdat we dit soort zaken ook in eigen beheer kunnen houden, zijn er ook geen beperkingen. Mocht er bijvoorbeeld nieuw artwork nodig zijn op basis van een thema op Silhouette Moon, dan kunnen we er direct mee aan de slag zonder daarbij de hulp van anderen te hoeven inroepen. Voor ons is dat uit kostentechnisch oogpunt een aantrekkelijke situatie en we hoeven geen tijd te verliezen met het moeten wachten op anderen."

Op welke tracks tot nu toe zijn jullie het meest trots?

PD: "Dat is een lastige vraag, maar ik denk dat ik zou zeggen White Clouds Finale en Her Green Eyes Blew Goodbye van het album White Clouds, Dreams Presage, Ballad Of Night en Eternity van Silhouette Moon."

Heeft een van jullie nog iets aan componeren gedaan naast Vienna Circle?

PD: "Ik heb uren aan orkestrale muziek geschreven en voor een mogelijke film waar ik eigenlijk nog fatsoenlijke opnames van moet maken. Ik hou die stukken maar op voorraad totdat ik er een goede bestemming voor kan vinden of dat nu Vienna Circle of iets anders is, maakt niet uit. We zullen zien! Jack en ik zijn allebei enorme fans van tv- en filmmuziek en we hopen om er in de toekomst iets mee te kunnen doen."

Proberen jullie om je geld te verdienen met musiceren of hebben jullie ook een ‘gewone‘ baan?

PD: "Deze twee albums hebben een lange tijdsspanne gevergd voordat ze echt klaar waren en dit is mede een gevolg van het feit dat we allebei gewoon werken. Het is erg moeilijk om tijd te vinden als je al een dagtaak hebt. Onze droom is om elke dag wakker te worden, een nieuwe song te schrijven en daarmee ons geld te verdienen. Dus ja, uiteindelijk hopen we van  muziek rond te kunnen komen, maar vooralsnog brengt ons dagelijks werk brood op de plank."

Hoe kijkt jullie ouders en verdere familie aan tegen wat jullie doen?

JD: "Onze ouders zijn fan van onze muziek. Ik heb de indruk dat zij het liefst een kortere periode tussen de albums zouden willen zien."

Hoe staat het met de muziekbusiness in de UK vandaag de dag?

JD: "Dat is voor ons moeilijk te beoordelen, omdat zoveel van wat wij doen terechtkomt bij een ‘on-line’ publiek. De respons vanuit eigen land is ongeveer vergelijkbaar met die vanuit het vasteland van Europa. Ik denk dat een dergelijke vraag beter beantwoord zou kunnen worden door bands die daadwerkelijk optreden om zichzelf een reputatie te verwerven. Maar mijn indruk is dat het eerder om het verlangen om live te spelen gaat dan dat de zaak op de been gehouden wordt vanwege de koele winst!"

Denken jullie dat het fenomeen album, hetzij op cd of op vinyl nog toekomst heeft?

PD: "We hopen het maar. Voor ons betekent een album het pakket van muziek, artwork en het ‘iets in je handen hebben’. In mijn optiek moet een album ook als zodanig worden geschreven, niet als een verzameling individuele tracks. Ze moeten met elkaar in balans zijn en een vloeiend geheel vormen. Individuele tracks kunnen geweldig zijn maar het is belangrijk dat ze in de goede context staan ten opzichte van het geheel. Ofschoon onze liedjes best als individuele tracks gezien zouden kunnen worden, is voor ons het album het eindproduct. Het zou jammer zijn als muziek in haar totaliteit digitaal zou gaan. Hopelijk wordt vinyl opnieuw populairder!"

Wat zijn de plannen voor de (nabije) toekomst?

PD: "We kunnen rustig stellen dat we de intentie hebben om een derde Vienna Circle album uit te brengen. Tijdens deze eerste twee albums hebben we geweldig veel kunnen leren van mensen om ons heen, zodat we steeds competenter worden om alle stappen te beheersen die nodig zijn om een album op de markt te brengen. Dus, wij hopen dat het dit keer niet zo lang zal duren als tussen White Clouds en Silhouette Moon voordat er een derde album komt! We zullen live optreden in gedachten houden en als de belangstelling voor ons werk groot genoeg zou zijn, is dat iets wat we graag zouden willen doen!”

Discografie:

White Clouds (2008)

Silhouette Moon (2013)