THE RED HOUR (NL+E)

Via de band Holding Pattern kwam ik er achter dat bassist-toetsenist Tony Castellano ook soloalbums heeft uitgebracht. Al is de muziek gemiddeld tien jaar oud - The Red Hour werd uitgebracht in 2001, maar opgenomen tussen 1997 en 1999 - zijn er toch redenen genoeg om aandacht aan dit album te besteden. Castellano is namelijk niet alleen een erg goede bassist; hij is van jongs af aan bekend met gitaar, toetsen, drums en zelfs trombone, dus hij is een multi-instrumentalist. Hij pende alle elf tracks voor deze cd, zong op een aantal ervan en produceerde hem. Hij kreeg daarbij hulp van onder anderen Tony Spada (gitaar) en Chris Weinland (drums), terwijl nog een aantal andere gastmusici gitaarsolo’s spelen. In nummers als Recurrence, Cyclops, Miserable Sun en het indrukwekkende The Big Bang, die alle vier ruim acht minuten klokken, zijn overduidelijk Genesis-invloeden hoorbaar met veel orkestrale keyboards uit de periode And Then There Were Three (1978). De instrumentale stukken spreken nadrukkelijk meer tot mijn verbeelding dan de vocale. De teksten zijn weliswaar vaak geestig, maar de wat monotone zang is naar mijn smaak niet het sterkste onderdeel en is ook niet erg prominent gemixt. In het bruisende Pink Slip moet ik wat aan het Zwitserse Flame Dream denken, maar de denderende solo van Spada maakt wel het verschil. Dunce Cap had een nummer van Holding Pattern kunnen zijn, het reggae-achtige ritme verwijst echter naar een andere herkomst. In Bloody Glove overheerst de southern rock en doet het intro bijna aan Lynyrd Skynyrd denken. Het gedragen Pause, Old Man Lotto en Jagged Helmet, alle met fraaie geluiden uit de Mellotron, doen sterk aan Genesis denken uit de periode Foxtrot (1972). Gentle Giant is enigszins terug te horen in het instrumentale Och! , een sterk nummer.

Tony Castellano bewijst ontegenzeggelijk dat hij tot veel in staat is en laat horen welke bands tot zijn favorieten behoorden in zijn jonge jaren. De zwaar symfonische, duidelijk op Genesis geënte muziek met heel mooie stukken, zal menig symfoliefhebber tot de verbeelding spreken. The Red Hour kan evenals de andere cd's van Castellano besteld worden via de website van Holding Pattern.

ENGLISH:

Via Holding Pattern I found out, that bassist-keyboardist Tony Castellano has recorded several solo albums by himself. Though the music reviewed here is rather old - the album was released in 2001, but recorded between 1997 and 1999 - still there are plenty of reasons to draw people's attention to The Red Hour. Castellano is not only an extremely good bass player, he has been playing several instruments from early childhood onwards. Guitars, keyboards, drums and even trombone, so in fact, he's a multi-instrumentalist. All eleven tracks were written by him. He did the vocals on several of them and produced the album single-handedly. He got some help from Tony Spada (guitar) and Chris Weinland (drums) amongst others, while some guitar solos were performed by other guest musicians. In songs like the opening track Recurrence, Cyclops, Miserable Sun and the impressive piece The Big Bang -all four tracks are running well over eight minutes - one can distinguish obvious influences from Genesis around the time this band released And Then There Were Three (1978), with a lot of orchestral keyboards. I tend to like the instrumental pieces more than the songs with vocals. Though the lyrics are often quite hilarious, the somewhat monotone singing is not the best quality of the record. Apart from that, the vocals are not very prominent in the mix. The turbulent Pink Slip reminds me of the Swiss progressive band Flame Dream, a band also highly influenced by Genesis, but in this case Spada’s virtuoso soloing does make the difference. Dunce Cap could have been a track by Holding Pattern, but the almost reggae-like rhythm reveals that it must have been written by a different composer. In Bloody Glove we hear predominantly southern rock, while the intro reminds me almost of Lynyrd Skynyrd! Because of the abundant use of the Mellotron, songs like the solemn Pause, Old Man Lotto and Jagged Helmet are in the same vein as the works by Genesis in the early seventies. A bit of a tribute to Gentle Giant can be heard in the instrumental Och!, one of my favourites.

Tony Castellano proves undisputedly that he is a very capable musician and composer with lots of potential and his music also shows who were his favourite bands during his teens. In conclusion I’d say the heavily by Genesis influenced music must be appealing to many fans of symphonic rock. The album, just as well as the other albums by Castellano can be ordered through the website of Holding Pattern.