MENNO VON BRUCKEN FOCK

CD

WAR OF AGES

In het kielzog van de landgenoten van Edenbridge en Visions Of Atlantis brengt het Oostenrijkse gezelschap Serenity, met de charismatische frontman Georg Neuhauser, het vierde album War Of Ages uit in zijn ruim elfjarige bestaan. Neuhausers stem doet me vaak denken aan die van zangeres Alison Moyet. Waren op het vorige album onder anderen ontdekkingsreizigers het onderwerp, dit keer zijn grote heersers de inspiratie voor de teksten geweest.

SOLIPSISTIC

Wat doe je als je (prog)rock of -metal wilt spelen en je komt uit Syrië? Juist! Emigreren naar een land waar die muziekstijl bekend is. In het geval van gitarist Shant Hagopian werd dat Canada. Als je dan ook nog aardig kunt spelen en je wilt op een zo breed mogelijk front de aandacht op je vestigen, dan huur je een paar klinkende namen in. Zo is bassist Ric Fierabracci een welbekende naam in de jazz(rock) en heeft Virgil Donati zijn sporen in de prog en aanverwante stijlen ruimschoots verdiend.

PLAYS THE MUSIC OF RUSH

Wie nu nog durft te beweren dat Rush niet symfonisch is, moet dit album maar eens beluisteren. Met een smaakvolle cover met artwork dat grenst aan plagiaat uit het werk van Roger Dean, speelt het ervaren orkest negen smaakvolle en bombastische arrangementen van het fameuze Canadese trio Geddy Lee, Alex Lifeson en Neil Peart. Het orkest wordt gedirigeerd door niemand minder dan Richard Harvey, een van de grondleggers van Gryphon, de band die een comeback zou maken.

THE ART OF MELODY

Robert John Godfrey, de voorman, peetvader en mede-grondlegger van The Enid had het al aangekondigd: het eerste van een serie soloalbums met romantische muziek voor klavier en orkest. Een van de redenen voor het uitbrengen van die serie is waarschijnlijk om rechtszaken te kunnen bekostigen, die ten doel hebben de muziek terug te brengen waar ze thuishoort: bij de desbetreffende artiest-componist. Natuurlijk wil Godfrey zijn muziek vereeuwigd zien en daarvan ook The Enid laten mee profiteren.

WILD CARD

Na het avontuur met Nightwish is er nu weer tijd voor ReVamp, haar ‘eigen’ band waarmee Floor Jansen het tweede studioalbum aflevert. Een uitstekende opening met een aanstekelijk meezingrefrein wordt gevolgd door onvervalste metal en ook al gebruikt Floor haar machtige sopraanstem vaker dan op het debuutalbum, de composities blijven harder, rauwer, en spreken mij minder aan dan die met After Forever.

GRANDINE IL VENTO (SYMPHONY OF LIGHT)

Anno 2013 is er van de oerbezetting van Renaissance nog maar één lid over: zangeres extraordinaire Annie Haslam. Michael Dunford schreef alle muziek voor dit album, maar hij overleed plotseling in november 2012.

PAMPERED MENIAL & AT THE SOUND OF THE BELL (1975 / 1976), heruitgave

Het in oude prog gespecialiseerde label Esoteric Recordings bracht in maart 2013 de eerste twee albums van Pavlov’s Dog uit met een uitgebreid boekje en keurig geremasterd. Beide albums bevatten een prachtige, heldere klank waardoor de aparte falsetstem van David Surkamp, die als een mes door je ziel snijdt, nog beter tot zijn recht komt.

QUEENSRYCHE

Het eens zo machtige Queensrÿche gleed steeds verder af, terwijl de bandleden marionetten van zanger Geoff Tate werden, althans zo doen bassist Eddie Jackson, gitarist Michael Wilton en drummer Scott Rockenfield ons geloven. Na de uitbarsting van najaar 2012 bleven er na dertig jaar twee kampen over en ontstond een wedloop wie als eerste een album zou uitbrengen. De uitspraak wie de naam Queensrÿche mag voeren, komt pas in het najaar van 2013, dus er zijn nu twee bands met dezelfde naam!

1000 WISHES

Uit een maatschappelijk geëngageerde inspiratiebron ontstond − zeker in ‘crisistijd’ − een muzikaal waagstuk. Dat is precies wat de mannen van PBII hebben weten te realiseren met hun succesvolle concerten in 2013 en het uitbrengen van dit prachtige album.

PARTICLES

Ik was al behoorlijk gecharmeerd van het Poolse gezelschap Osada Vida, maar met dit vierde studioalbum wordt het alleen maar beter. Niet alleen heeft de band zijn instrumentale kwaliteiten weten te behouden, maar mixt men de jazzy invloeden nadrukkelijk met rock, prog en soms wat fusion. Een grote verandering is het feit dat bassist Łukasz Lisiak de zang nu overlaat aan landgenoot Marek Majewski (ex-Acute Mind), waarbij deze nieuwkomer direct al het schrijven van vrijwel alle teksten voor zijn rekening nam.

Pagina's