ARZACHEL

De gelijknamige lp van Arzachel werd uitgebracht in 1969 waarbij de vier leden pseudoniemen gebruikten. Dit kwartet was namelijk de reformatie van de groep Uriel, maar omdat gitarist Steve Hillage de band inmiddels had verlaten, gingen de overige leden zich Egg noemen, een band die overigens ook enkele prima albums produceerde met toetsenman Dave Stewart, drummer Clive Brooks en bassist Mont Campbell. Egg had een exclusieve deal met Decca, maar het kwartet kreeg een aanbieding van een ander label om een meer psychedelisch album te maken, dus werd samen met Hillage dit unieke album gemaakt onder de naam Arzachel. In de zes composities die het originele album telde, komen invloeden uit de klassieke muziek, The Nice, de bluesrock van Cream en  psychedelische elementen samen. Diverse leden van de band waren ten tijde van de opname net achttien jaar. Met die vaststelling en de wetenschap van de carrière die vooral Hillage en Stewart later hebben gemaakt, is het niet verwonderlijk dat je ook dit album een ware parel mag noemen. Drummer Clive Brooks zou later nog bij onder andere The Groundhogs spelen en hij was jarenlang de drumtechnicus voor Pink Floyd.

De eerste drie tracks gaan richting The Nice, terwijl Leg meer richting Cream en Deep Purple neigt met onvervalste bluesrock en heerlijk gitaarspel van Hillage die een puik duet met zichzelf en het orgel van Stewart afwerkt. In de eerste epic van ruim tien minuten speelt de gitaar van Hillage met de zang mee, zoals we dat ook van Black Sabbath kennen. Daar tussendoor is ruimte voor een zwaarmoedige, bluesy passage met vooral gitaarsolo’s. Halverwege gaat het tempo omhoog en is meer psychedelische muziek te beluisteren met Stewarts orgel op de voorgrond. Het nummer wordt afgesloten zoals het begon. De nog langere slottrack Metempsychosis van bijna zeventien minuten heeft in het begin weinig structuur en klinkt als een door verheffende middelen beïnvloede jam. Wat later komt er wat meer structuur en hoor je vooral de gitaar van Hillage. Daarna volgt een ijl en zweverig stukje met veel orgel, waarna drums, bas en later ook de gitaar gaan meedoen. Je hoort zelfs een bassolo in een nummer dat het meest weg heeft van een psychedelische jam. De geremasterde heruitgave van de cd houdt hier op. De in 2007 via Dave Stewart uitgebrachte cd Uriel – Arzachel (Collectors Edition) bevat nog zes nooit eerder uitgebrachte demo’s.