BORDERLINE

Het Franse gezelschap Mirage draait om broer Stephen Forner (gitaar, zang) en zus Agnes Forner (bas, fluit, zang). Samen met toetsenist Phillippe Duplessy en drummer Joe Mondon maakt men muziek die, zoals de groepsnaam al doet vermoeden, redelijk zwaar leunt op het oudere werk van Camel uit de jaren zeventig. Sinds het ontstaan van de band in 2001 is Borderline het derde album dat recentelijk werd uitgebracht, maar eind 2006 al werd opgenomen. De negen stukken klokken samen ruim 66 minuten. Gelukkig is de plaat voor driekwart instrumentaal, want de zang van Stephan Forner kan mij niet echt bekoren. Een mix van progmetal en invloeden van Emerson, Lake & Palmer (ELP) openen de derde track Compulsion, maar je hoort overwegend een smeltkroes van de eerste twee bezettingen van Camel en soms een lichte verwijzing naar het werk van The Alan Parsons Project. Het baswerk doet soms erg aan dat van Richard Sinclair (ex-Camel), vandaar de vermelding van Camels tweede incarnatie. De sfeer van Lucky Man van ELP is te herkennen in de opening van When I Play en The Girl With The Sun In Her Hair bevat het Wish You Were Here-sfeertje van Pink Floyd in combinatie met een jazzy wending; verder heeft dit nummer een uitdrukkelijke Andy Latimer-signatuur. Het raffinement, de sfeervolle zang en het herkenbare gitaargeluid van Latimer ontberen deze Fransen echter. Verder slaat de balans tussen gitaar en toetsen heel duidelijk door naar de kant van de gitaar en dat is niet altijd een pluspunt. Compositorisch scoort het vijftal een stukje hoger, want aan goede ideeën heeft men geen gebrek, maar wellicht zou een andere zanger en producer al een aardige slok op een borrel schelen. Het vorige album Tales From The Green Sofa (2004) kreeg van mijn collega De Waal nog een 'vette krent' in iO Pages, maar ik kom hier niet verder dan een bijzonder aardige plaat, maar ook niet meer dan dat.