EEL FUSIONKASTEEL

Eelco van Zanten is op vele fronten actief, maar behalve componeren en vooral gitaar spelen is zijn muziek nooit op deze  website besproken. Van Zanten bracht eerder al vijf albums uit en hij wordt op Eel Fusionkasteel, dat veertien tracks telt, bijgestaan door drummer Yoràn Vroom, bassist Nathaniel Klumperbeek en Itai Weissman, die de EWI, een elektronisch blaasinstrument, bespeelt. Voor lezers die niet bekend zijn met de EWI: het geluid houdt het midden tussen een synthesizer, een saxofoon en een klarinet. De vijftig minuten muziek bevat een hoog jazz- en fusiongehalte met de bekende, wat lastiger akkoordenschema’s en tal van aparte maatsoorten, maar ligt desondanks toch alleszins goed in het gehoor. Een groot deel van de nummers heeft veel weg van de zo populaire jazzrock uit de jaren tachtig. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan Lee Ritenour en bands als Casiopea en Rippingtons, maar sommige fragmenten doen af en toe ook denken aan de fabuleuze gitarist Allan Holdsworth. De heerlijke, maffe titels als Gezellig, Worst Lust en Tevoorschijn geven mede aan dat we met instrumentale muziek te maken hebben, waarbij vooral de EWI en de gitaar de meeste solo’s en melodieën spelen. De toetsen leveren een minder prominente bijdrage, maar de bas en zeker ook de percussie vervullen zeer belangrijke rollen. De nummers op Eel Fusionkasteel zijn allemaal knap gespeeld en tot in detail uitgewerkt. Ik adviseer de liefhebbers van dit genre om dit album absoluut een kans te geven.