A NEW DAY DAWNING

De Zweedse band Siena Root haalt de inspiratie voor zijn muziek uit een combinatie van blues, gitaarrock en psychedelische hardrock van de late jaren zestig en de vroege jaren zeventig. Alle composities zijn van de vier bandleden die ook alle vier de zang voor hun rekening nemen. A New Day Dawning is een heruitgave van het debuutalbum uit 2004 van deze band die al in 1997 werd opgericht. Fever en Roots zijn bluestracks zijn, maar diverse andere nummers zijn te herleiden naar de muziek van bands als Cream, The Doors (Until Time Leaves Us Again), Uriah Heep, Eloy en Nektar (Trippin’). De band gebruikt uitsluitend analoge apparatuur en dat is aan het gedateerde geluid uiteraard goed te horen. Het gebruik van het Griekse bouzouki-achtige snaarinstrument de tzouras en de vheena, vergelijkbaar met de sitar, geeft het lange nummer Rasayana een psychedelische tik mee, terwijl de overige riffs van de elektrische gitaar duidelijk herinneren aan Uriah Heep. De eveneens vrij lange slottrack Into The Woods lijkt geïnspireerd op een combinatie van de oude Jethro Tull en Deep Purple. De poging om de sfeer van de genoemde periode in de rockmuziek te laten herleven, is mijns inziens volledig geslaagd, maar aangezien ik ben opgegroeid in die periode hoor ik toch liever de originele artiesten.