PORTALS

Portals, het zesde album van het trio The Vintage Caravan uit IJsland, wordt met maar liefst zeventien tracks via een stream aangeboden. Die tracks hebben een totale lengte van krap een uur. De band, opgericht in 2006, bracht  al eerder een studioalbum en een live album uit via Napalm Records, maar geen van beide albums zijn op deze website gerecenseerd. Tussen de gewone tracks staan Portals I t/m V, stukjes muziek van elk maximaal een minuut. De openingstrack wordt gezongen door Mikael Åkerfeld, de frontman van Opeth, en dat is tevens de meest overtuigende track. De geest van ‘Rush from the seventies meets Lynyrd Skynyrd’ waart overal rond op Portals, de zang van gitarist en medeoprichter Óskar Logi Ágústsson is prima. Het trio bestaat verder uit bassist-zanger Alexander Örn Númason, die sinds 2012 actief is, en vanaf 2015 is dat drummer Stefán Ari Stefánsson. Omdat de muziek voornamelijk gespeeld wordt op gitaar, bas en drums liggen vergelijkingen met Black Sabbath, Blue Cheer en Blues Pills redelijk voor de hand. Waar de zeer bescheiden toetsenklanken vandaan komen is niet duidelijk. Current is zo’n track met zowel rustige als Black Sabbath-achtige en wat zwaarmoediger passages. Ook compositorisch grijpt de band terug op de glorietijden van gitaar gedomineerde hard- en bluesrock. Voor de echte prog- of symfoliefhebber is Portals een brug te ver, maar voor liefhebbers van classic rock is dit album smullen geblazen. In een track als Crossroads neemt het trio in het eerste deel wat gas terug en is vooral de bas belangrijk. Dat is ook in het deels subtiele Alone het geval, waarbij in de steviger passages Ágústsson prima soleert. Freedom en de single Riot zijn voorbeelden van tracks die ook in 1974 opgenomen hadden kunnen zijn. Terwijl Napalm Records het album presenteert als progrock, lijkt de omschrijving hedendaagse classic (blues)rock me veel beter. Retro dus, maar goed gespeeld en geproduceerd.