XV

XV is het vijftiende album van het trio King's X dat bestaat uit Ty Tabor (gitaar, zang), Doug Pinnick (bas, zang) en Jerry Gaskill (drums, zang). De band is inmiddels al ruim twintig jaar actief. In tegenstelling tot veel nummers op vorige albums zijn de tracks op XV door de bandleden thuis geschreven en uitgewerkt tot demostatus, voordat de twee andere bandleden de songs te horen kregen. Uitzondering is het in de studio geschreven, vrij simpele meezingertje Go Tell Somebody. Het resultaat is een album van ruim 54 minuten dat veertien pakkende en krachtige rocksongs bevat, variërend van absolute meebrullers tot gevoelige ballads. Door de beperkte instrumentatie ontstaat het gevaar van een eenheidsworst, maar de heren weten dit bijzonder goed te compenseren door de kracht van de composities en het feit dat ze alle drie componeren en zingen. Het album zou je een mix kunnen noemen van de sterke en pakkende composities van The Beatles, de briljante eenvoud van The Police en de heavy invloeden van Rush. King's X nam zoals gewoonlijk alle tracks live op in de studio, waarna zang en overdubs werden toegevoegd. Net als op het vorige album Ogre Tones was de productie in handen van Michael Wagener die onder anderen ook albums van Ozzy Osbourne, Alice Cooper en Dokken produceerde. Het progressieve element in King’s X is mij helaas altijd ontgaan, maar het is wel een bijzondere band en XV is een album dat de toets der kritiek ruimschoots kan doorstaan. Een van de bonustracks is het bluesnummer No Lie, een aardig uitstapje met zelfs een Queenachtig stukje gitaarwerk. Op deze wijze kan het trio nog jaren mee.