MENNO VON BRUCKEN FOCK

YESTERDAY IS A FRIEND

Artiest / Band: 
BELIEVE (2008)
BELIEVE - YESTERDAY IS A FRIEND

De Poolse gitarist Mirek Gil (ex-Collage) verraste de progwereld eerder met zijn debuutalbum Hope To See Another Day (2006). Vergeleken met Yesterday Is A Friend, het nieuwe album van Believe, zijn er geen schokkende koerswijzigingen te melden. Toetsenist Adam Milosz krijgt weliswaar op dit album meer ruimte, maar is nu gastmuzikant, want hij staat niet meer bij de bezetting vermeld. Als geheel is dit album atmosferischer dan zijn voorganger. De belangrijke rol voor de piano, de toetsen en de viool van Satomi geven de muziek iets meer een folkkarakter. Daarnaast zijn er ook passages die aan Kansas doen denken. De omfloerste zang van Tomek Rozycki is meer ingetogen. Op tracks als Danny Had A Neighbour en Unfaithful trekt de band zo nu en dan wat feller van leer. Dan grenzen de riffs van Gil aan metal en laat hij zijn gitaar krachtig en enigszins in de stijl van Steve Rothery (Marillion) janken en dat is positief bedoeld!. Over het algemeen echter overheersen subtiliteit, sfeer en melodieuze symfonische muziek. Een belangrijk deel van Mystery Is Closer had ook een vergeten Marillion-track met Hogarth kunnen zijn en de prachtig opgebouwde orgelsolo mag er zijn. De geregeld terugkerende stukjes akoestische gitaar en het zelfs geheel akoestische slotnummerTogether accentueren dat Gil en de zijnen bewust niet kiezen voor ‘zwaarder en heftiger’, zoals Porcupine Tree, maar juist voor melodie, gevoel en rust. De teksten zijn net als op het vorige album van Robert Sieradzki. De synthese tussen de creatieve aspiraties van Gil, Rozycki en bassist Przemas Zawadzki en de klassiek opgeleide Satomi, Adam Milosz en drummer Vlodi Tafel werkt opnieuw erg goed. De passie en de melancholieke inslag komen op Yesterday Is A Friend uitstekend over het voetlicht. De composities zijn nog gevarieerder en uitdagender dan op het alleszins aantrekkelijke debuut. De negen met zorg en aandacht geproduceerde songs zijn goed voor bijna 53 minuten luistergenot. 

Wat mij betreft mogen we Collage verder vergeten, want met Believe en Satellite heeft Polen twee uitstekende vertegenwoordigers van de symfonische prog! Het wordt tijd dat men deze band naar Nederland haalt voor concerten!