CD

Ømni is het negende album van de Braziliaans-Italiaanse formatie Angra. Het is een bijzonder album, niet alleen omdat zanger Fabio Lione − voormalig zanger van Rhapsody (Of Fire) − nu definitief de frontman is geworden, maar Ømni is ook het eerste album zonder gitaarvirtuoos Kiko Loureiro. Hij accepteerde een aanbod van Dave Mustaine en speelt nu gitaar bij Megadeth.

Maar liefst 43 jaar nadat het debuutalbum Pampered Menial van het Amerikaanse Pavlov’s Dog werd uitgebracht, is de band rond het echtpaar David en Sara Surkamp terug met een album, waarvan de hoes bewust veel gelijkenis vertoont met die van het debuut. De dertien songs zijn ‘live’ in de studio opgenomen en zijn de afgelopen acht jaar gecomponeerd. Sara Surkamp zingt drie tracks waarvan het bluesy Crying Forever best aardig is; op de andere twee zingt ze niet echt sterk.

KRP staat voor Keith Reid Project. Kenners en ouderen onder ons weten wellicht dat Keith Reid een van de oprichters was van de fameuze band Procol Harum die in 1967 werd gevormd. De man is vele jaren de tekstschrijver geweest voor de liedjes die met name pianist Gary Brooker componeerde. Feitelijk is In My Head zijn tweede soloalbum na The Common Thread (2009).

Simon Godfrey is van huis een Brit, maar hij woont thans in Philadelphia (VS). Dial is zijn tweede album dat hij onder de naam Shineback uitbrengt en opnieuw samen met tekstschrijver Robert Ramsay. Zijn eerste album Rise Up Forgotten dateert van 2013. Dial klokt over de zeventig minuten en al deed Godfrey veruit het meeste werk, hij kreeg hulp van een aardig aantal gastmuzikanten onder wie Dec Burke (Darwin’s Radio) en Ray Weston (Echolyn).

Maar liefst acht jaar na The Great Escape (2010) komt de Zweedse progmetalband Seventh Wonder eindelijk met de opvolger Tiara. Als zoethoudertje was er in 2014 nog wel een album met een prima liveregistratie. Tiara klokt bijna zeventig minuten en is ronduit imposant te noemen. Fabelachtig muzikaal vakmanschap, waarbij bas en gitaar regelmatig gelijk op spelen.

De Moskovieten Alexander Osipov (tenor) en Jane Odintsova (mezzosopraan) zijn de oprichters van het in Rusland succesvolle gezelschap Imperial Age dat sinds de formatie in 2012 nogal wat bezettingswisselingen heeft gekend. Osipov heeft overigens Schotse wortels. De band speelde al in het voorprogramma van Orphaned Land en Therion en heeft in Christofer Johnsson een soort van peetvader gevonden die deze band van harte ondersteunt.

Yoh Ohyama is zonder twijfel nog steeds de centrale figuur in deze Japanse band. Het is feitelijk meer een project van Ohyama, al spelen de meeste muzikanten al jaren met hem samen. Ohyama speelt live basgitaar, maar in de studio bespeelt hij tevens akoestische en elektrische gitaren, mandoline, harp, toetsen, glockenspiel en elektronische percussie. De tien nieuwe nummers op Across The Ridge To Heaven, die bedoeld zijn om deels tijdens de Cruise To The Edge 2019 live te kunnen spelen, zijn qua stijl enigszins vergelijkbaar met de vorige albums.

Dream Child is een nieuwe band met oude bekenden, namelijk gitarist Craig Goldy, drummer Simon Wright en bassist Rudy Sarzo − allen voormalige leden van Dio − en gitarist-toetsenist Wayne Findlay van de Michael Schenker Group. Goldy raakte in gesprek met de directeur van Frontiers Records met als resultaat een album vol met Rainbow-, Dio- en Deep Purple-muziek.

Ruim veertig jaar na hun laatste album Treason (1977) is Gryphon met Reinvention terug van weg geweest met drie oerleden, te weten David Oberle (zang, drums), Graeme Taylor (gitaar) en wellicht de belangrijkste man met de wilde haardos Brian Gulland (blaasinstrumenten, toetsen). Toegevoegd zijn de door de wol geverfde violist Graham Preskett, fluitist Andy Findon en de veelzijdige bassist Rory McFarlane.

Chris Caffery is vooral bekend als leadgitarist van Savatage en het Trans Siberian Orchestra (TSO). Dan weten veel muziekkenners al dat ze de muziek van Caffery in de hoek van de heavy metal moeten plaatsen. The Jester’s Court is inmiddels het zesde studioalbum van deze begenadigde gitarist. Hoewel de composities op deze cd alleszins acceptabel zijn, is wat mij betreft de het vocale element ondermaats.