2CD

Ter inleiding van een reeks luxe heruitgaven van de eerste decennia van Uriah Heep, brengt BMG samen met het debuutalbum …Very ‘Eavy…Very ‘Umble (1970) de compilatie Your Turn To Remember uit. Dit is een overzicht van de periode 1970-1990 met daarin favorieten geselecteerd door gitarist Mick Box. Het aardige is dat op deze dubbel-cd werken van verschillende bezettingen staan, waarbij de vijf zangers van de band aan bod komen, inclusief de huidige frontman Bernie Shaw.

Het was een tijd lang knap stil rond de Zweedse band Seventh Wonder, maar met deze dubbel-cd en dvd is er weer een overtuigend teken van leven. Via de download kon ik de dvd nog niet bekijken, dus blijft de bespreking beperkt tot alleen het audiogedeelte. Tijdens Progpower USA 2014 in Atlanta, speelde de band een lange set met het lange album Mercy Falls (2008) integraal op cd1 en op cd2 vier tracks van het album Waiting In The Wings (2006), twee van The Great Escape (2010), een prachtige, akoestische medley en twee studionummers.

Tamelijk onverwacht komt het oorspronkelijke Asia met een heruitgave van een album uit 2008, dat nu als dubbel-cd wordt gepresenteerd. Naast de uitgebreide Europese versie bestaat de tweede cd uit de Amerikaanse versie, die op tal van details net even anders klinkt dan de Europese. Terwijl John Wetton nog steeds herstellende is van een operatie en chemokuren en Steve Howe de band al enige jaren geleden vaarwel zei, is dit een voor mijn gevoel wat vreemde zet.

Na zes studioalbums en een live dubbelaar, leek het de mannen van Edguy - of zou het de platenmaatschapij zijn? - tijd voor een compilatiealbum met daarop songs gekozen door de bandleden zelf. Volgens de bijgeleverde informatie zijn in 24-bit remaster de dertien beste songs geselecteerd die de band vanaf het begin in 1995 heeft opgenomen tot en met het album Mandrake (2001). Die laatste vind ik persoonlijk nog altijd de beste plaat van Edguy.

Sinds D.C. Cooper − de man met de gouden strot − terug is bij het voornamelijk uit Zweden bestaande Royal Hunt, is de muzikale productie weer aardig op peil. Het laatste livealbum dateert echter alweer van tien jaar geleden en dat was nog met John West achter de microfoon. De enige overgeblevene uit de bezetting van toen is oprichter, componist en toetsenist André Andersen.

Eindelijk, na 27 jaar is het mysterie rond de chapters van Saga opgelost, want op de dubbele live-cd The Chapters Live presenteren de Canadezen alle tot nu toe uitgebrachte chapters. De stukken hebben tekstueel betrekking op allerlei zaken die in de wereld plaatsvinden op het gebied van politiek, cultuur en godsdienst. Dat is dus de diepere achtergrond van deze hoofdstukjes. Het livegeluid klinkt direct en zeer goed en heeft bepaald niet de schijn dat er later nog aan gesleuteld is.

De Canadese formatie Harem Scarem rond zanger Harry Hess en multi-instrumentalist Pete Lesperance, die vorig jaar het album Thirteen uitbracht, speelt een thuiswedstrijd in Toronto en viert haar geslaagde reünie met een overtuigend dubbel livealbum annex dvd, blu-ray. Vijf songs komen van Thirteen; de overige vijftien zijn een bloemlezing uit alle eerder uitgebrachte albums. De band maakt gepolijste hardrock en omdat Lesperance voornamelijk zijn gitaar hanteert, komen de toetsen amper aan bod.

Bij zanger Bruce Dickinson werd een tumor op zijn tong geconstateerd rond de opnamen voor The Book Of Souls. Mede daarom was ik erg benieuwd naar dit nieuwe dubbelalbum van Iron Maiden (IM). Dickinson klinkt weliswaar een fractie heser, maar raspt en zingt als vanouds. De operatie is tussentijds goed verlopen al is de tournee uitgesteld tot volgend jaar. De ijzeren maagd gaat op het nieuwe album zowaar enigszins op de progressieve toer met diverse lange tracks.

Rocklegende, dinosaurus, mammoet en mastodont zijn zo van die kreten die men bezigt als het om Deep Purple gaat. Het is altijd al een fantastische liveband geweest, maar in het huidige millennium ligt de nadruk wel erg op livealbums. Na het opvallend goede studioalbum Now What?! (2013) volgde, zoals gebruikelijk, het livealbum The Now What?! Live Tapes (2013).

Een toepasselijker titel van een album voor een band die jarenlang ‘slapende’ is geweest, had men niet kunnen bedenken. Hoewel je het opnieuw ingezongen en ingespeelde werk amper prog kunt noemen, komen de vier nieuwe nummers op de tweede, korte cd veel meer in die richting, mede dankzij een prominentere rol voor de toetsen en de orkestraties.