MENNO VON BRUCKEN FOCK

CD

BUCKET LIST

Veertig jaar na zijn enige soloalbum verschijnt het album Bucket List van de Noorse gitarist Kjell B. Larsen. Larsen speelde en componeerde op alle albums van Ruphus, die recentelijk opnieuw zijn uitgebracht. Ook speelde hij in het gitaarensemble Pigalle. Maar waar de eerste Ruphus-albums bij de categorie progrock thuis hoorden, gingen de latere albums na het vertrek van toetsenist Håkon Graf meer richting jazz(rock).

THE MONSTER ROARS

Een ‘dino’ op het gebied van melodieuze (hard)rock zou een passende benaming zijn voor Magnum, de Engelse band die langzaam maar zeker het vijftigjarig bestaan in zicht krijgt. Hoewel het eerste album pas in 1978 werd uitgebracht, is het duo Tony Clarkin (gitaar, toetsen, composities) en zanger Bob Catley al sinds 1972 bij elkaar!

EASY WITH THE HEARTACHES

Zo’n dertig jaar nadat Peter Goalby - de voormalige zanger van Trapeze, Fable en Uriah Heep - stopte als frontman voor een band, zien opeens twaalf van zijn eigen songs het licht. De nu 71-jarige Goalby, die na de beginjaren negentig weinig tot niets meer op muzikaal gebied heeft gedaan, is apetrots dat zijn liedjes toch nog de aandacht krijgen en op Easy With The Heartaches beschikbaar komen voor het grote publiek.

TURNING TO CRIME

Bij gebrek aan liveoptredens is de cd Turning To Crime een uitstekende gelegenheid om eer te bewijzen aan je muzikale wortels en tegelijkertijd nog plezier te hebben ook. Dat zullen de mannen van Deep Purple waarschijnlijk gedacht hebben toen ze op het idee kwamen om hun oude helden opnieuw met een cover in de schijnwerpers te zetten. Deze rasmuzikanten, die op Steve Morse na allen de zeventig ruim gepasseerd zijn, verrassen zo’n anderhalf jaar na het prima ontvangen album Whoosh! wederom met een nieuw studioalbum.

KATHARSIS

Katharsis, het twaalfde album van de al in 1973 opgerichte formatie Praying Mantis rond de broers Chris en Tino Troy is een feit. De band heeft nieuw elan gekregen met de komst van de Nederlanders JayCee Cuijpers (zang) en Hans In ’t Zandt (drums). Dit is het derde album waarop onze landgenoten te horen zijn en vooral Cuijpers doet het uitstekend en is bezig zich te nestelen in de elite van de hardrockvocalisten.

SHIFTING TIME

Enigszins onverwachts kwam de aankondiging dat er een vijfde album van Giant zou uitkomen. Het formidabele debuut uit 1989 behoort nog steeds tot mijn favorieten van de jaren tachtig, dus ik was oprecht nieuwsgierig naar Shifting Time.

ANTHEM OF THE YEAR 2020

Anthem Of The Year 2020 is de tweede schijf van Addiktio, een uit Oslo Noorwegen afkomstig trio. Het vorige album Verraton heb ik niet besproken op deze website. Het album is zeer energetisch maar heeft wel twee gezichten. De ene helft van de nummers is rauw met sterk vervormde en soms snijdende gitaren, zoals in de openingstrack; de andere helft is veel melodieuzer mede door het inhuren van toetsenisten die op enkele nummers meespelen.

RANDOM DREAMS

Je moet het maar durven om van je twee meest recente albums een ‘best of’ uit te brengen op cd, vinyl en ook nog digitaal met een nog meer uitgebreide tracklist. David Minasian maakte nieuwe bewerkingen van oude songs en koos voor de tracks waarin grootheden uit de prog schitterden, zoals gitaristen Steve Hackett en Andy Latimer (Camel) en zang van Annie Haslam (Renaissance) en Justin Hayward (The Moody Blues). Ook Billy Sherwood (Yes) droeg een steentje bij.

CLOSE TO NEARBY

Octarine Sky is een merkwaardig trio, want de band werd geformeerd tijdens de opnamen van Close To Nearby. Zangeres en pianiste Dyanne Potter Voegtlin (Potter’s Daughter), bassist-producer Jan-Christian Voegtlin en slagwerker extraordinaire Simon Phillips vonden elkaar en besloten om gemeenschappelijk stukken muziek op te nemen.

NOT IN KANSAS ANYMORE

Helaas postuum, maar hier is dan Not In Kansas Anymore, het eerste en enige soloalbum van Robby Steinhardt, de voormalige violist-zanger van Kansas. De composities zijn voornamelijk geschreven door Michael en Tim Franklin, waarbij Michael ook de productie van dit album voor zijn rekening nam. In hoeverre je dit dus een echt soloalbum kunt noemen, laat ik in het midden. Michael Franklin zorgde tevens voor de vaak behoorlijk gecompliceerde arrangementen waarbij ook koor en orkest bijdragen leveren.

Pagina's