CD

Therion timmert al ruim 35 jaar aan de weg die moet leiden naar de ultieme synthese tussen symfonische metal en klassieke operamuziek. Met Leviathan III completeert bedenker Chris Johnsson de trilogie die met het kronkelende zeemonster Leviathan begon in 2020. De elf nieuwe tracks getuigen wederom van de verbluffende kwaliteiten van Johnsson als componist en arrangeur. Het samenstellen van de orkestraties en de koorpartijen, zoals op genoemde albums, is beslist geen kleine opgave.

Drie bekende namen uit de progwereld brengen hun liefde voor hun favoriete bands Crosby, Stills & Nash (CSN), Yes en The Beatles in een countryrockachtige stijl met doorgaans  akoestische muziek op Sophomore, de opvolger van Troika uit 2021. De driestemmige harmonieën die we vooral van CSN zo goed kennen worden door Nick D’Virgilio (Big Big Train), Neal Morse (Neal Morse Band) en Ross Jennings (Haken) feilloos vertolkt.

Roger Waters, de voormalige bassist, zanger en componist van Pink Floyd, besloot het vijftigjarig jubileum van het legendarische album Dark Side Of The Moon te gedenken met zijn kijk op deze lp anno 2023. Als er één groep is die elk minuutje van zijn opnamen tot de laatste penny heeft uitgemolken, dan is het Pink Floyd wel met alle boxsets en speciale gelimiteerde uitgaven. Dat money ‘the root of all evil today’ zou zijn, hebben de heren en de platenmaatschappij er niet direct van weerhouden om de fans te blijven verleiden.

The Long Goodbye, het twaalfde studio album van Galahad in ruim dertig jaar, werd ruwweg in dezelfde periode in de steigers gezet als het vorig jaar uitgebrachte album The Last Great Adventurer, dus grotendeels tijdens de covidcrisis. Het album klokt rond de 54 minuten verdeeld over zeven tracks, waarvan er volgens de beschrijving twee als bonustracks voor de cd zijn opgenomen. Net als bij voorgaande albums was Karl Groom degene die de finishing touch verzorgde.

De recentelijk – tot zijn grote verdriet – nagenoeg blind geworden Robby Valentine, brengt met Embrace The Unknown zijn dertiende soloalbum uit. Ondanks de handicap van sterk zijn verminderde gezichtsvermogen zag Valentine kans om alles zelf op te nemen. Dat is op zich al een indrukwekkende prestatie. Zijn muzikale stijl is onveranderd; het is een machtig mooie mix van Queen, melodieuze popmuziek en progrock, compleet met klassieke invloeden.

Over productiviteit van Pattern-Seeking Animals valt niet te klagen. Deze Amerikaanse viermansformatie bestaat uit drie leden van Spock’s Beard plus componist, toetsenist, en multi-instrumentalist John Boegehold, die ook voor Spock’s Beard songs aanlevert. De band heeft een andere benadering voor wat betreft de muzikale invloeden en andersoortige songteksten. Maar het is vooral het veel zwoelere stemhgebruik van Ted Leonard die zorgt voor een verschuiving van prog naar meer moderne, melodieuze pop.

Wat gebeurt er als je vier door de wol geverfde topmuzikanten bij elkaar op het podium zet met puike apparatuur, ‘state of the art’ opnametechniek en in een ambiance met een dolenthousiast publiek? Je raadt het al: een geweldig album met ruim 53 minuten instrumentale progfusion, precies in het straatje waarin toetsenist Derek Sherinian en drummer Simon Phillips zich zo graag bevinden.

Het enig overgebleven lid van de succesvolle bezetting van de jaren zeventig van de Britse symfonische rockband Renaissance, is zangeres Annie Haslam. Zij wilde haar 75^ste verjaardag het liefst vieren met een prachtig concert compleet met kamerorkest. Haar hartenwens ging op 21 oktober 2022 in vervulling in het Keswick Theatre, Glenside PA USA.

Jawel, maar liefst 34 jaar na het succesvolle soloalbum Can’t Look Away van Trevor Rabin is hier dan eindelijk de opvolger! Op Rio heeft Rabin, naar eigen zeggen, gewoon gedaan waarin hij zin had. De thans 69-jarige Rabin pende tien nummers. Hij bespeelde het overgrote deel van de instrumenten zelf en hij ontwierp ook de cover. Lou Molino speelt drums op enkele tracks. De openingstrack is een stevige rocker, waarin Rabin laat horen dat zijn stem nog krachtig en jeugdig klinkt.

Seventh Wonder is geen onbekende, want deze Zweedse progmetalband staat reeds met drie recensies op de website. Frontiers Records brengt nu de eerste vier albums opnieuw uit, helaas niet uitgebreid of geremasterd, maar wel met nieuwe teksten en ook voor het eerst op vinyl. Naast The Great Escape (2010), Welcome To Atlanta Live (2015) en Tiara (2018) is hun eersteling Become uit 2005 echter nooit besproken voor deze website, vandaar dat ik nu wel aandacht schenk aan dit album.