CD

Osyrhianta is het vierde album van de Franse band Fairyland, maar de inhoud is een vervolg op de in het vorige decennium uitgebrachte trilogie waarvan het laatste deel, Score To A New Beginning, in 2009 werd uitgebracht. Met de Italiaan Francesco Cavalieri (Wind Rose) heeft de band een nieuwe zanger aangetrokken met een breed inzetbare stem.

De lockdown en de coronacrisis zorgen nog elke dag voor veel consternatie, maar ze bieden ook nieuwe kansen. Artiesten konden niet of nauwelijks optreden, dus maakte gitarist Lee Abraham (Galahad) van de gelegenheid gebruik om zich gedurende de Britse lockdown op een opvolger voor zijn zevende soloalbum Comatose (2019) te storten. Harmony / Synchronicity bevat geen stijlveranderingen; wel maken naast vaste drummer Gerald Mulligan (Credo) verschillende gastzangers hun opwachting.

Kan een band zichzelf nog vernieuwen na ruim vijftig jaar de aarde rond getoerd te hebben en twintig studioalbums en een veelvoud aan livealbums te hebben afgeleverd? Het antwoord luidt verrassend genoeg: ja! De huidige bezetting komt samen met producer Bob Ezrin op Whoosh! met leuke nieuwigheidjes op de proppen, zoals meer en uitgebreidere koortjes, duidelijk meer orkestraties. Naast het karakteristieke geluid is er nadrukkelijk ruimte voor zowel klassieke als folkinvloeden.

Dave Cousins zal voor menigeen geen onbekende zijn, want de man is inmiddels sinds 1967 een levende legende als voorman van Strawbs. Met zijn Strawbs-maatje Chas Cronk op bas bracht Cousins in 2007 met enkele doorgewinterde muzikanten als begeleidingsband The Boy In The Sailor Suit uit. Dat was zijn tweede soloalbum onder de naam Blue Angel Orchestra. Zijn eerste soloalbum Two Weeks Last Summer dateert uit 1972.

Het Noorse gezelschap Motorpsycho bestaat al sinds 1989. De oerleden Bent Sæther (zang, bas, gitaar, toetsen en drums) en Hans Magnus ‘Snah’ Ryan  (leadgitaar, zang, toetsen, viool, mandoline en bas) vormen de kern. De omvangrijke discografie wordt met The All Is One opnieuw uitgebreid met maar liefst 85 minuten nieuwe muziek, waarbij een bonte verzameling stijlen en genres moeiteloos worden verenigd.

De in Melbourne, Australië opgerichte band Vanishing Point bestaat al zo’n 25 jaar. In die periode nam de band slechts een handvol albums op. Het zesde album Dead Elysium is de opvolger van Distant Is The Sun (2014). Het album bevat tien tracks, die samen goed zijn voor een uur progressieve ‘down under’ metal. Hoewel zanger Silvio Massaro het enige overgebleven lid is vanaf het begin, is het geluid van dit gezelschap nauwelijks veranderd.

Het Britse Lionheart vindt zijn oorsprong in de jaren tachtig toen ex-leden van Iron Maiden, UFO en de Michael Schenker Group (MSG) elkaar vonden en met zanger Chad Brown het eerste album opnamen. Daarna viel de band vrij snel uiteen. Een hernieuwde poging ontstond na een reünieconcert in 2016 en in 2017 volgde het album Second Nature met nieuwe zanger Lee Small.

Love is het tweede album van het uit Zuid-Californië afkomstige duo Staring Into Nothing dat bestaat uit Steve Rogers (zang, piano, keyboards) en Kurt Barabas (bas, gitaar, Taurus-pedalen). Ondanks de hulp van progmuzikanten Mike Keneally, Greg Bissonette en Trey Gunn neigen de twaalf nummers wel erg naar popmuziek. Zo is de muziek sterk geworteld in de sfeer van jarentachtigbands als Fiction Factory of China Crisis.

Te midden van die vele heruitgaven en nieuwe releases komt het een enkele keer voor, dat een album onbesproken blijft. Dat is het geval met Several More Musiks van Kerry Livgren, de voormalige gitarist, toetsenist en componist van Kansas. Het laatste wapenfeit van Livgren was Forth (2011) met Proto-Kaw, zijn oorspronkelijke pre-Kansas-band. Hij is al vele jaren bezig met wat vermoedelijk ’s mans magnum opus zou moeten worden namelijk Cantata, een album gewijd aan Lazarus.

Het Amerikaanse duo bestaande uit ambient-artiest Matthew Robert Cooper (Eluvium) en gitarist Mark T. Smith (Explosions In The Sky) hernieuwt op Continuous Portrait de samenwerking. Beide mannen zijn inmiddels routiniers, want ze zijn al meer dan twintig jaar actief op muzikaal gebied. De negen nummers op dit album klokken slechts 37 minuten die qua stijl enigszins variëren. De achtergrond van Cooper als ambient-artiest komt het duidelijkst naar voren.