CD

Het immer verrassende platenlabel Esoteric Recordings blijft me verbazen. Dit keer brengt men Annie In Wonderland, het eerste soloalbum van zangeres Annie Haslam (Renaissance) uit. Uiteraard is dat niet helemaal toevallig na het opnieuw uitbrengen van een aantal albums van Renaissance. Midden in de periode dat zij frontvrouw was van deze band, zag men in 1977 kennelijk een mogelijkheid om Annies stem − met een bereik van vijf octaven − onder de aandacht van een breder publiek te brengen.

Na diverse prachtige en uitgebreide releases van Renaissance, brengt platenlabel Esoteric Recordings nu een wat minder courant soloalbum uit van zangeres Annie Haslam. It Snows In Heaven Too dateert uit een latere periode, namelijk uit 2000, toen ze al geruime tijd in de omgeving van Philadelphia (VS) woonde. Rave Tesar, haar steun en toeverlaat op muzikaal gebied met wie ze nog steeds samenwerkt, is de arrangeur van al deze kerstliedjes. Tesar is een begenadigd toetsenist en vooral op de piano kan hij uitstekend uit de voeten.

Daar is dan eindelijk deel II van The Vison, The Sword And The Pyre, de muzikale vertelling over de maagd van Orléans. Ruim twee jaar na deel I heeft Eloy deze megaklus geklaard. De door pech en personele problemen geplaagde Frank Bornemann heeft met deze beide albums het eerste stuk van zijn magnum opus afgerond. Volgens eigen zeggen volgen er nog een muzikaal toneelstuk in het Frans en een boek in het Duits.

Het zat al jaren in de planning, maar eindelijk zijn drummer en fantasy-artist Rodney Matthews (ex-Squidd) en de Amerikaanse gitarist Jeff Scheetz erin geslaagd om na vele jaren het door hen opgezette project af te ronden.

In 2013 besprak ik het Ex-Libris-album Medea. Dat album bevatte wat moeilijk toegankelijke, maar wel erg knap gespeelde en gezongen muziek. Zangeres Dianne van Giersbergen ging vervolgens op avontuur bij Xandria, waar zij frontvrouw was van 2013 tot eind 2017. Vervolgens pakte ze de draad weer op bij een hernieuwd Ex Libris, waarmee zij nu de trilogie Ann presenteert. Op 1 augustus 2018 werd Chapter 1 uitgebracht over leven en dood van Anne Boleyn, de tweede vrouw van Henry VIII.

Is het legendarische Magnum afgeschreven na twintig studioalbums? Mooi niet, want opa Tony Clarkin gaat onverdroten voort met songs schrijven en hij doet dat als in zijn beste jaren. De kern van de band bestaat nog steeds uit gitarist, componist en producer Clarkin en zanger Bob Catley. Toetsenist Rick Benton voelt zich inmiddels prima op zijn gemak en zorgt voor heerlijke orkestraties en prachtige bombastische arrangementen.

Het Modern Rock Ensemble is het geesteskind van de Oekraïense componist, toetsenman, gitarist, producer en dichter Vladimir Gorashchenko. Hij kreeg daarbij hulp van enkele in de Oekraïne gerenommeerde muzikanten uit het rock- en jazzcircuit en van drummer Brody Green (Southern Empire), terwijl uit diezelfde band Sean Timms assisteerde bij de mix en de productie.

Winterider is de tweede langspeler van de Finse formatie Everfrost. De tien tracks op dit album zijn goed voor een krap uur bombastische, orkestrale metal zoals we die kennen van bands als Rhapsody, Sonata Arctica en in mindere mate Stratovarius. De melodielijnen zijn wat simpeler dan bij Rhapsody en de orkestraties veel rijker en symfonischer dan bij de muziek van landgenoten Stratovarius. De refreinen hebben een hoog meezinggehalte en worden vrijwel steeds meerstemmig gezongen.

Land Of Eternal Dreams, de eersteling van de Italiaanse symfonische metalband Astralium, is op zich best aardig vooropgesteld dat je van female fronted gothic metal houdt. Het ruime uur symfonische metal werd grotendeels gecomponeerd door zangeres Roberta Pappalardo en drummer Salvo Grasso. Samen met bassist Guiseppe Pappalardo en gitarist Emanuele Alessandro klinken de zwaar georkestreerde twaalf composities aardig, maar allesbehalve origineel.

Let Your Light Shine, de derde langspeler uit 1976 van de Noorse formatie Ruphus, was destijds een verrassing want dit album klonk weer duidelijk anders dan de twee voorgangers New Born Day (1973) en Ranshart (1974). De zeven tracks zijn goed voor zo’n 41 minuten grotendeels instrumentale muziek met een heerlijke mengelmoes van symfo, Canterbury (Caravan) en invloeden van bands als Focus, bijvoorbeeld in het nummer Nordlys, Kraan en Camel in Corner.